Dinsdag werd er vriendschappelijk gebald tegen EZC’84 uit Epe.
In de opstelling een paar wijzigingen. De backs, de kokkies, keerden terug in de basis, nestor Kees Pluim begon ook vanaf de aftrap, inclusief aanvoerdersband, en lucht bestudeerder Anton vd Steeg werd vervangen door Michel van Asselt.
De openingsfase ging gelijk op. Beide ploegen zochten direct de aanval.
Na dik tien minuten waren het de mannen uit Epe die de score openden. Een vrije trap werd uiterst precies achter doelman Levi vd Steeg gekruld, die als aan de grond genageld toe keek.
Elspeet was echter niet van slag en zocht via vooral Bart vd Hoorn nadrukkelijk de aanval. Dit resulteerde na twintig minuten in de gelijkmaker van David Bleijenberg; assist, u raadt het al, Bart vd Hoorn.
Elspeet drukte daarna door en kwam een paar minuten later op 2-1 via Niels vd Steeg die bal aangespeeld kreeg door Michel van Asselt.
Diezelfde Michel van Asselt ging vlak daarna kinderlijk in de fout door de bal door het midden uit te verdedigen, wat gigantische mis ging en de 2-2 op het scorebord bracht.
Het niet door het midden uit verdedigen wordt je toch bij de pupillen al bij gebracht Shovel.
Elspeet bleef aanvallen en het spel waar mee dat gedaan werd was een lust voor het oog. Ballen werden over de breedte gespeeld en een aantal prima voorzetten werden afgeleverd. Vooral Bart vd Hoorn was bij vlagen een plaag voor de EZC’84 verdediging.
EZC’84 werd sporadisch gevaarlijk, maar dat had meer te maken met verdediging missers bij Elspeet. Zo ging bijvoorbeeld Werner Pluim overdreven snel naar de grond waardoor het dreigend werd en liet ook Jasper Kok zich makkelijk wegzetten.
Vlak voor de theepauze werd Elspeet beloond naar werken. Een voorzet van David Bleijenberg werd door Kees Pluim binnengewerkt. Met het hoofd nog wel; de avondmaaltijd in het ouderlijk huis had hem goed gedaan blijkbaar.
Na rust was ondergetekende al weer onderweg naar het pittoreske Elburg. Daarom moet ik het doen met de statistieken van teammanager, good old Jaap Pluim.
Elspeet had ook in de tweede helft de boel prima onder controle en heeft weinig weggeven.
In de slotfase werd dit nog uitgedrukt met meer doelpunten. Eerst maakte Niels vd Steeg z’n tweede van de avond en even later bepaalde Chiel Dijkgraaf de eindstand op 5-2. Beide keren assist Bart vd Hoorn.
Een prima zege dus van Elspeet, weliswaar tegen een klasse lager spelende tegenstander, maar dat zegt lang niet altijd alles. Herinnert u zich SDS’55 nog ?
Maar gezien het spel zit er zeker progressie in dit elftal.
Ondanks dat ik slechts één helft zag ben ik toch geneigd om Bart vd Hoorn als man of the match te kiezen. Met voor rust een paar sublieme acties en in totaal 3 assist. Toch moet hij zien van het stempel momenten voetballer af te komen, want dan is qua niveau dit misschien wel niet zijn eindstation.
In de opstelling een paar wijzigingen. De backs, de kokkies, keerden terug in de basis, nestor Kees Pluim begon ook vanaf de aftrap, inclusief aanvoerdersband, en lucht bestudeerder Anton vd Steeg werd vervangen door Michel van Asselt.
De openingsfase ging gelijk op. Beide ploegen zochten direct de aanval.
Na dik tien minuten waren het de mannen uit Epe die de score openden. Een vrije trap werd uiterst precies achter doelman Levi vd Steeg gekruld, die als aan de grond genageld toe keek.
Elspeet was echter niet van slag en zocht via vooral Bart vd Hoorn nadrukkelijk de aanval. Dit resulteerde na twintig minuten in de gelijkmaker van David Bleijenberg; assist, u raadt het al, Bart vd Hoorn.
Elspeet drukte daarna door en kwam een paar minuten later op 2-1 via Niels vd Steeg die bal aangespeeld kreeg door Michel van Asselt.
Diezelfde Michel van Asselt ging vlak daarna kinderlijk in de fout door de bal door het midden uit te verdedigen, wat gigantische mis ging en de 2-2 op het scorebord bracht.
Het niet door het midden uit verdedigen wordt je toch bij de pupillen al bij gebracht Shovel.
Elspeet bleef aanvallen en het spel waar mee dat gedaan werd was een lust voor het oog. Ballen werden over de breedte gespeeld en een aantal prima voorzetten werden afgeleverd. Vooral Bart vd Hoorn was bij vlagen een plaag voor de EZC’84 verdediging.
EZC’84 werd sporadisch gevaarlijk, maar dat had meer te maken met verdediging missers bij Elspeet. Zo ging bijvoorbeeld Werner Pluim overdreven snel naar de grond waardoor het dreigend werd en liet ook Jasper Kok zich makkelijk wegzetten.
Vlak voor de theepauze werd Elspeet beloond naar werken. Een voorzet van David Bleijenberg werd door Kees Pluim binnengewerkt. Met het hoofd nog wel; de avondmaaltijd in het ouderlijk huis had hem goed gedaan blijkbaar.
Na rust was ondergetekende al weer onderweg naar het pittoreske Elburg. Daarom moet ik het doen met de statistieken van teammanager, good old Jaap Pluim.
Elspeet had ook in de tweede helft de boel prima onder controle en heeft weinig weggeven.
In de slotfase werd dit nog uitgedrukt met meer doelpunten. Eerst maakte Niels vd Steeg z’n tweede van de avond en even later bepaalde Chiel Dijkgraaf de eindstand op 5-2. Beide keren assist Bart vd Hoorn.
Een prima zege dus van Elspeet, weliswaar tegen een klasse lager spelende tegenstander, maar dat zegt lang niet altijd alles. Herinnert u zich SDS’55 nog ?
Maar gezien het spel zit er zeker progressie in dit elftal.
Ondanks dat ik slechts één helft zag ben ik toch geneigd om Bart vd Hoorn als man of the match te kiezen. Met voor rust een paar sublieme acties en in totaal 3 assist. Toch moet hij zien van het stempel momenten voetballer af te komen, want dan is qua niveau dit misschien wel niet zijn eindstation.