Zaterdag speelde Elspeet 3 uit tegen Zeewolde 4. Dit alles gebeurde op een op het oog perfecte grasmat dat er bij lag als een biljartlaken.
In de openingsfase lieten beide teams gelijk hun aanvallende intenties zien.
Het eerste wapenfeit was van Karl Pul, met een afstandsschot dat naast vloog. Dezelfde speler gaf na tien minuten de assist op de openingstreffer. Uit een perfecte corner knikte Jaap vd Steeg binnen.
Vlak daarna de eerste domper voor Elspeet 3. Aanvoerder Erik Hop moest geblesseerd het veld verlaten. Hierdoor werd Bart van Wincoop doorgeschoven naar het middenveld. Daarmee is hij de eerste speler van Elspeet 3 die dit seizoen al in elke linie, inclusief onder de lat, gespeeld heeft.
Na 25 minuten maakte Zeewolde 4 de gelijkmaker. Een aanvaller kwam vrij voor de keeper; deze keeper, Thomas Seijn, twijfelde tussen wel en niet uitkomen, waardoor de speler van Zeewolde 4 simpel kon afronden.
Een paar minuten later besloot de scheidsrechter resoluut in te grijpen en bracht het deelnemers aantal aan het spel terug tot twintig. Jaap vd Steeg maakte opnieuw een knikkende beweging met z'n hoofd; dit keer was het echter niet na de bal, maar na z'n tegenstander. Omdat deze zich ook niet bepaald volgens de regels liet gelden, konden beide met een rode prent op zak het strijdtoneel verlaten.
Voor de elspeters was dit in aanvallend opzicht een behoorlijke aderlating.
Na 35 minuten kwam Zeewolde 4 op voorsprong. Hierbij was de hulp van Thomas Seijn nodig, die een op het oog makkelijke bal niet klem kreeg en die daardoor voor de voeten van een tegenstander belandde.
Vijf minuten later werd het zelfs 3-1. Dit keer was het Berend van Panhuis die de fout in ging. In een rechtstreeks duel vlak bij de goal raakte hij de bal halfgebakken waardoor het voor z'n tegenstander een koud kunstje was om af te ronden.
Na de rust, waarin de traditionele thee helaas ontbrak, bleef ook Wilbert Hazeleger geblesseerd achter. Daardoor maakte Diederik vd Hardenberg z'n rentree.
De tweede helft was in aanvallend opzicht van beide kanten een saaie vertoning. Elspeet 3 probeerde het wel, maar voorin ontbrak de stootkracht en het veld werd veel te groot gemaakt. De middenvelders moesten enorme afstanden overbruggen om überhaupt in de buurt van de zestien te komen. Vooral Bart van Wincoop legde extreem veel meters af.
Voorin was Egbert Koetsier nog een keer dicht bij een treffer. Van zeer korte afstand schoot hij de bal op de paal, wat op zich ook een kunst is als je zo dicht bij de goal staat.
Verder kwam Johnny vd Steeg nog een keer gevaarlijk door, maar de keeper kwam uitstekend uit.
Aan de andere kant was Zeewolde 4 niet in staat aanvallend een vuist te maken.
Een kwartier voor tijd mocht Elspeet 3 het nog even met 9 man proberen. Richard vd Hoorn werd na een lichte overtreding met een gele kaart tien minuten de dugout ingestuurd. Nou ja dugout... dit was slechts een armoedig bankje van kelderklasse niveau.
Even later ontsnapte Lennard Mulder nog aan een kaart, na een grove overtreding van achteren.
Sowieso floot de scheidsrechter de tweede helft niet bepaald consequent. Dit leidde bij beide teams tot irritatie. Vooral Karl Pul liet duidelijk merken het commentaar leveren nog lang niet verleerd te zijn.
In de absolute slotfase kreeg Zeewolde 4 nog twee dotten van kansen; maar daar werd slordig mee omgesprongen.
Eindstand: 3-1.
In de openingsfase lieten beide teams gelijk hun aanvallende intenties zien.
Het eerste wapenfeit was van Karl Pul, met een afstandsschot dat naast vloog. Dezelfde speler gaf na tien minuten de assist op de openingstreffer. Uit een perfecte corner knikte Jaap vd Steeg binnen.
Vlak daarna de eerste domper voor Elspeet 3. Aanvoerder Erik Hop moest geblesseerd het veld verlaten. Hierdoor werd Bart van Wincoop doorgeschoven naar het middenveld. Daarmee is hij de eerste speler van Elspeet 3 die dit seizoen al in elke linie, inclusief onder de lat, gespeeld heeft.
Na 25 minuten maakte Zeewolde 4 de gelijkmaker. Een aanvaller kwam vrij voor de keeper; deze keeper, Thomas Seijn, twijfelde tussen wel en niet uitkomen, waardoor de speler van Zeewolde 4 simpel kon afronden.
Een paar minuten later besloot de scheidsrechter resoluut in te grijpen en bracht het deelnemers aantal aan het spel terug tot twintig. Jaap vd Steeg maakte opnieuw een knikkende beweging met z'n hoofd; dit keer was het echter niet na de bal, maar na z'n tegenstander. Omdat deze zich ook niet bepaald volgens de regels liet gelden, konden beide met een rode prent op zak het strijdtoneel verlaten.
Voor de elspeters was dit in aanvallend opzicht een behoorlijke aderlating.
Na 35 minuten kwam Zeewolde 4 op voorsprong. Hierbij was de hulp van Thomas Seijn nodig, die een op het oog makkelijke bal niet klem kreeg en die daardoor voor de voeten van een tegenstander belandde.
Vijf minuten later werd het zelfs 3-1. Dit keer was het Berend van Panhuis die de fout in ging. In een rechtstreeks duel vlak bij de goal raakte hij de bal halfgebakken waardoor het voor z'n tegenstander een koud kunstje was om af te ronden.
Na de rust, waarin de traditionele thee helaas ontbrak, bleef ook Wilbert Hazeleger geblesseerd achter. Daardoor maakte Diederik vd Hardenberg z'n rentree.
De tweede helft was in aanvallend opzicht van beide kanten een saaie vertoning. Elspeet 3 probeerde het wel, maar voorin ontbrak de stootkracht en het veld werd veel te groot gemaakt. De middenvelders moesten enorme afstanden overbruggen om überhaupt in de buurt van de zestien te komen. Vooral Bart van Wincoop legde extreem veel meters af.
Voorin was Egbert Koetsier nog een keer dicht bij een treffer. Van zeer korte afstand schoot hij de bal op de paal, wat op zich ook een kunst is als je zo dicht bij de goal staat.
Verder kwam Johnny vd Steeg nog een keer gevaarlijk door, maar de keeper kwam uitstekend uit.
Aan de andere kant was Zeewolde 4 niet in staat aanvallend een vuist te maken.
Een kwartier voor tijd mocht Elspeet 3 het nog even met 9 man proberen. Richard vd Hoorn werd na een lichte overtreding met een gele kaart tien minuten de dugout ingestuurd. Nou ja dugout... dit was slechts een armoedig bankje van kelderklasse niveau.
Even later ontsnapte Lennard Mulder nog aan een kaart, na een grove overtreding van achteren.
Sowieso floot de scheidsrechter de tweede helft niet bepaald consequent. Dit leidde bij beide teams tot irritatie. Vooral Karl Pul liet duidelijk merken het commentaar leveren nog lang niet verleerd te zijn.
In de absolute slotfase kreeg Zeewolde 4 nog twee dotten van kansen; maar daar werd slordig mee omgesprongen.
Eindstand: 3-1.
